दक्षिण कोरियाली राष्ट्रपतिलाई नेपाली कामदारको मार्मिक पत्र

सम्मानीय राष्ट्रपति ज्यू ,
छङ्गह्वादे, सोल |
नमस्कार ,

म रोजगार अनुमति प्रणाली मार्फत नेपालबाट कोरिया काम गर्न आएको नेपाली नागरिक हुँ । अहिले छनानको एक कम्पनीमा कार्यरत छु । हामी प्रवासी श्रमिकहरुले कोरिया आएपछि रोजगार अनुमति प्रणालीका कारण कार्यस्थल परिवर्तन गर्न नपाउनु सबै भन्दा ठुलो समस्या हो । रोजगार अनुमति प्रणालीका खराव नीतिका कारण प्रवासी श्रमिकले कुट्पिट गाली गलौच अभद्र व्यवहारकको सामना गर्न नसकेर आत्महत्या गर्ने प्रवासी श्रमिक पनि धेरै छन ।

राष्ट्रपति ज्यू,

प्रवासी श्रमिकलाई कार्यस्थल परिवर्तन गर्न नदिएका कारण रोजगारदाताले दास बनाएर जवर्जस्ती काम गराउछन । कार्यस्थल परिवर्तन गरिए दिएबाफत ५० औ लाख वन लिने रोजगारीदाता पनि छन । ३ बर्षमा ३ पटक कार्यस्थल परिवर्तन गर्न पाईने भनिए पनि रोजगारदाताले अनुमति दिएन भने फेर्न पाईदैन ।त्यहि भएर भिषाबिहिन भएर बस्ने प्रवासी श्रमिक पनि धेरै छन । हामि प्रवासी श्रमिक कोरियामा दास बनेर बस्न आएका होइनौ हाम्रा पनि कोरियनहरु जस्तै प्यारो परिवार छन । पहिला कोरियनहरुले आर्थिक स्थिति कमजोर भएका कारण साउदी र अन्य देशमा काम गर्न गए जस्तै हामी पनि आर्थिक स्थिति कमजोर भएका कारण कोरिया काम गर्न आएका हौ । तापनि कोरियन सरकारले हामीले पाउने तलब कटौती गर्न बिभिन्न तरिका अपनाई राखेको छ । प्रवासी श्रमिकको खाने बस्ने बापत २०% रकम न्यूनत्तम तलबबाट रोजगारदाताले कटौती गर्न पाउने निर्देशिका श्रम मन्त्रालयले लागु गरेको छ | ट्वाइलेट बाथरुम समेत नभएको फिनिल हाउस र गोदाम घरमा आवास दिएर जवर्जस्ती लाखौ वन कटौती गर्ने गरिन्छ । रोजगारदाताले न्युनतम ज्याला काम गरे बापतको उचित रकम पनि प्रवासी श्रमिकलाई दिने गरेका छैनन ।

राष्ट्रपति ज्यू,

प्रवासी श्रमिक जस्तै मैले पनि सुरुमा कोरिया आउदा इन्छनको एक कम्पनीमा दैनिक गालि र कुटपिटको सिकार भएको थिएँ। कम्पनीमा सङगै काम गर्ने कोरियनले एक साथमा खाना खान मन पराउदैनथ्यो भने कम्पनी पार्टीमा पनि हामी प्रवासी श्रमिकलाई समावेस गराएनन् । कम्पनीमा आफुभन्दा सानो उमेरको बच्चानै भएपनि प्रवासी श्रमिकलाई तुच्छ भावनाले काम लगाउने गरे । अहिले पनि हामी प्रवासी श्रमिकलाई रोजगारदाताले अपराधी सरह व्यवहार गर्ने गरेका छन् | छालाको बर्ण कालो या गरिब भए पनि हामी पनि उस्तै मान्छे भएका कारण भेदभाव नगर्न अपिल गर्दछौ । हामि प्रवासी श्रमिक कोरियामा कोरियनले गर्न नमाने कठिन काम गरिराखेका छौ । तसर्थ हामीलाई श्रमिकको रुपमा ब्यबहार गरियोस |

राष्ट्रपति ज्यू,

पैसा कमाउन भनेर मेहनत साथ काम गरिरहेका हामी प्रवासी श्रमिकहरु ग्रामीण भेगमा कृषिमा प्रत्येक दिन १८ घण्टा गरेर पनि उचित ज्याला नपाउने अवस्था पनि छ । रोजगार अनुमति प्रणालीबाट आएका हामी कार्यस्थलमा बिरामि हुदा पनि बिरामी भन्न पाउदैनौ । र सहजै अस्पताल जान पनि पाइदैन रोजगारदाताले जवर्जस्ती काम लाउछ । कोरियामा एक बर्ष काम गरे यन्छा सुदाङ पाउने नियम छ । हामी प्रवासी श्रमिक भने सुदाङ पनि पाउन्दैनौ र यन्छा बापत बिदा बस्न पनि पाउदैन ।

राष्ट्रपति ज्यू,

कोरियामा कडा परिश्रम गरिरहेका हामी प्रवासी श्रमिकहरु काम गर्ने स्थानमा वा कोरियाली समाजमा भेदभावको शिकार नहुन भेदभाव निषेधित कानुन र कार्यस्थलमा समस्या आइलागेमा रोजगारदाताको अनुमति बिना कार्यस्थल परिवर्तन गर्न पाउनका लागी रोजगार अनुमति प्रणालीलाई परिवर्तन गरि कार्यभिषा प्रणाली (Wps) लागु गरिदिनुहोस ।

मधुसुदन ओझा
नेपाल, हाल दक्षिण कोरिया